Als ik jou nu vraag wat is de kunst van (persoonlijk) leiderschap?
Wat vindt jij dan?
Gaat leiderschap over dat je luistert naar de ander, en niet alleen luistert, maar ook echt begrijpt wat de ander zegt en bedoelt? Zonder je te laten leiden wat jij wilt vertellen en dat jij door de ander begrepen wilt worden? Als je partner zijn of haar hart lucht, luister je dan echt naar de ander? Of zit je al oplossingen te bedenken? Vind je er wat van? Heb je er een oordeel over? Of luister je? En herhaal je wat hij of zij zegt? Begrijp je ook wat hij of zij dan ook echt zegt? Ben je helemaal aanwezig in het hier en nu door te luisteren?
Weten dat iets beter kan dan wat je zelf zegt, dat er naast jouw idee en de mijne ook nog een derde idee zou kunnen zijn? Een betere? Het loslaten van je eigen gelijk, het samen zoeken naar het derde idee, dat er iets is als synergie.
Is leiderschap zorgen voor jezelf? Het onderhouden van jezelf? Je zaag scherp houden? Zoals Covey vertelt in zijn boek ‘De zeven eigenschappen van leiderschap’? Stel je voor, je loopt door het bos en je ziet iemand die met veel pijn en moeite heel druk aan het zagen is. Hij klaagt dat het zo zwaar gaat, waarop jij vraagt: Waarom neem je geen pauze en maak je de zaag weer scherp? Waarop zijn antwoord is: Daar heb ik helemaal geen tijd voor. Ik moet nog heel veel zagen…
Weten dat je niet ziek hoeft te zijn om beter te worden. Je steeds blijven ontwikkelen. Weten dat buitengewone prestaties mogelijk zijn? Het hebben van een high-performance-instelling, is dat een instelling die valt onder de categorie leiderschap? Wat zou een high-performance-instelling dan zijn? Hoe zou deze er dan uitzien? Als je een doel hebt en je wilt deze bereiken, zou je dat doen met een high-performance-instelling? Is dat leiderschap?
Deze vragen en meer stel ik mezelf in het boek De Kunst van het Leven.
Een boek ter inspiratie van zoals de titel al zegt de Kunst van het Leven.
Wat er op de achterflap staat:
Dit boek is voor iedere mooie ziel op aarde die dit leest.
Ik heb altijd het gevoel gehad dat ik niet in deze maatschappij paste. Ik was niet eens het zwarte schaap. Nu weet ik dat ik zowel het witte als het zwarte schaap ben. Het heeft mij mezelf beter doen begrijpen. En misschien herken je jezelf hier wel in.
Ik neem je graag mee naar de Kunst van het Leven, alle inzichten die mij hebben geïnspireerd naar het pad tot hier. Het is mijn pad geweest naar innerlijke vrijheid, geluk, verlichting. Het heeft mij vooral innerlijke rust gebracht.
Dus ik kan hier een prachtig stukje op deze achterkant van het boek neerzetten, maar het is nog altijd mijn beeld van de wereld. Ik weet niet wat jouw beeld van de wereld is. Jij hebt gelijk en ik heb gelijk. We zijn tenslotte allemaal energie in beweging.
Geloof niets van wat ik hier schrijf. Vorm vooral je eigen mening. Dat je vooral mag ontdekken wat je in essentie bent.
Dit is het resultaat.
Ik hoop dat het je inspireert.